12 Ιουλίου 2012
Το θερμόμετρο βάρεσε 39 βαθμούς Κελσίου στην «καυτή» Θεσσαλονίκη και αποφάσισα να πάω άλλο ένα ταξίδι στο εξωτερικό για να αλλάξω παραστάσεις και θερμοκρασίες!
Και κάπως έτσι βρέθηκα εκεί που χτυπάει η καρδιά της Ισπανίας, στη Βαρκελώνη.
Κείμενο: ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΚΟΝΔΡΑΝΗ
Όταν επιλέγω έναν προορισμό, διαλέγω πάντα ένα μέρος που να συνδυάζει πολλές δραστηριότητες. Όπως μουσεία, νυχτερινή ζωή, αξιοθέατα, χαλάρωση.
Η Βαρκελώνη είναι ένας προορισμός που συνδυάζει το μοντέρνο στοιχείο με το κλασικό, διαθέτει τεράστια παραλία για κολύμπι, απίστευτα μουσεία (Picasso, Dali, Miro), όμορφα και «ψαγμένα» μπαρ και πεντανόστιμο φαγητό.
Όπως πάντα ξεκίνησα το χάραμα από το σπίτι, για να είμαι on time στην άλλη άκρη της πόλης στο αεροδρόμιο Μακεδονία. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι για άλλη μια φορά κόλλησα στα duty free και βεβαίως άκουσα το όνομα μου στα μεγάφωνα να με αναζητούν. «Παρακαλώ ελάτε καθώς το αεροπλανάκι δεν θα περιμένει εσάς!»
Το ταξίδι ήταν ευχάριστο, κράτησε 2,5 ώρες και προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο χαλαρά και χωρίς κανένα πρόβλημα.
Φτάνοντας στη Βαρκελώνη αντίκρισα τη δική τους Αψίδα του Θριάμβου, κόκκινου χρώματος, η οποία προσφέρει ένα διαφορετικό θέαμα και απέχει μακράν από τις κλασικές αψίδες που έχουμε κατά νου, τύπου Παρισιού. Μου έφερε στο μυαλό εξωτικές Μαροκινές συνοικίες.
Τα μουσεία
Στη Βαρκελώνη όπου και να σταθείς υπάρχει και ένα μουσείο. Για παράδειγμα στον τεράστιο δρόμο της Las Ramblas, ο οποίος είναι πλαισιωμένος από δέντρα, δεξιά και αριστερά. Αν σας αρέσει η φασαρία, οι τουρίστες και γενικότερα ο τρελός χαμός, βρεθήκατε στο σωστό δρόμο. Αλλά ακόμη μέσα στα στενά και ακόμη και επάνω στον δρόμο, βρίσκεις τα ποιο απίθανα μουσεία. Κέρινων ομοιωμάτων, Dali, sex, σοκολάτας και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.
Το δυσάρεστο με τα μουσεία είναι ότι σε όλα πληρώνεις είσοδο, η οποία είναι από 10 ευρώ και πάνω, έκαστο. Ένα από τα ωραιότερα μουσεία εκεί κοντά στην Las Ramblas, είναι και αυτό του Picasso.
Ξεκινά από τα πρώιμα χρόνια της ζωγραφικής του και φτάνει μέχρι και την γαλάζια περίοδο του καλλιτέχνη. Το μουσείο επίσης περιλαμβάνει και κάποια από τα διάσημα έργα του καλλιτέχνη καθώς και κάποια γλυπτά και προσχέδια του. Στεγάζεται σ’ ένα υπέροχο αρχοντικό, στο οποίο κατά καιρούς φιλοξενούνται και παροδικές εκθέσεις του διάσημου ζωγράφου και άλλων καλλιτεχνών. Στο τέλος της Las Ramblas, από την μεριά της παραλίας βρίσκεται και το πανύψηλο άγαλμα του Χ. Κολόμβου. Στέκεται εκεί ακίνητος, δείχνοντας τις δικές του Ινδίες.
Για τους λάτρεις των μουσείων, το Museο Nacional d’Art de Catalunya – MNAC, κατέχει σημαντική συλλογή γλυπτών, πινάκων και άλλων αντικειμένων. Μόνο για φανατικούς. Οι υπόλοιποι θα χασμουρηθείτε….
Το ίδρυμα Joan Miro, είναι ένα από τα ωραιότερα μουσεία που έχω δει. Με μια απίστευτη συλλογή από πίνακες και γλυπτά του καλλιτέχνη, ο επισκέπτης ταξιδεύει μέσα από τα έργα του στις διάφορες περιόδους της ζωής του.
Επίσης η γοτθική συνοικία αξίζει ένα περίπατο, καθώς αποτελείται από στενά δρομάκια με μικρά όμορφα και ψαγμένα μαγαζάκια και σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε άλλη εποχή. Νομίζεις πως από κάποιο μικρό δρομάκι θα πεταχτεί κανένας ιππότης επάνω στο άσπρο άλογο και θα συνεχίζει να καλπάζει στο άπειρο.
To φαγητό
Η αλήθεια είναι ότι είχα υψηλές προσδοκίες για το φαγητό στην Ισπανία, αλλά μάλλον αυτά που ήξερα και ήλπιζα δεν τα βρήκα στη Βαρκελώνη. Η ξακουστή paella, ρύζι με θαλασσινά ή ότι άλλο τραβάει η ψυχή σας όπως λαχανικά ή οτιδήποτε άλλο με κύριο συστατικό το ρύζι, ήταν το παραδοσιακό πιάτο που με ενθουσίασε.
Με τα διάσημα tapas δεν τρελάθηκα, καθώς ήταν φαγητά και ορεκτικά σε μικρές και πανάκριβες μερίδες. Για παράδειγμα μια μεριδούλα πατατοσαλάτα ή μια με 4 λουκάνικα Ισπανίας, τα διάσημα chorizo στα 10 ευρώ έκαστο!
Tα chorizo ωστόσο ήταν τέλεια. Σε όλες τις μορφές τους. Αλλά τρελά παχυντικά (εννοείται) και απίστευτα λιπαρά. Τα κόβουνε σε πολύ λεπτές φέτες καθώς δεν αντέχετε σε μεγάλη μερίδα στο στόμα.
Τα ποτά τους εκπληκτικά και σε πολύ καλές τιμές. Η διάσημη cava ισπανική σαμπάνια, προσφέρεται σε 3 γεύσεις. Η Brut, semi και demi sec. Η brut ήταν λιγάκι έντονη σε αντίθεση με την semi που είχε απίστευτα ισορροπημένη γεύση και σε συνδυασμό με λουκάνικα chorizo και ισπανικό jamon ( ισπανικό αλλαντικό, κοινώς προσούτο, επίσης σε πολύ λεπτές φέτες λόγω λιπαρότητας) δημιουργούν έκρηξη νοστιμιάς στο στόμα.
Τα παραπάνω τα δοκιμάσαμε στο pueblo espanol, ένα χωριό μέσα στην πόλη και συγκεκριμένα σε έναν από τους λόφους της Βαρκελώνης και βρίσκεται λίγο πιο πέρα από το ίδρυμα Miro.
Για τους λάτρεις των γλυκών ποτών υπάρχει και η σαγκριά. Καλό θα είναι να δοκιμάσετε χειροποίητη. Επίσης και τα μοχίτο τους είναι εκπληκτικά.
Απαραίτητη κρίνετε και η επίσκεψη στην καθημερινή υπαίθρια «λαϊκή» αγορά της Βαρκελώνης που βρίσκεται στην οδό las ramblas και προσφέρει γευστικές απολαύσεις «στο χέρι» όπως σουβλάκια εξωτικών φρούτων και φρεσκοστημένους χυμούς από ανανά μέχρι άγριο μούρο(!) στην εκπληκτική τιμή των 1 και 2 ευρώ. Επίσης στην ίδια τιμή μπορείτε να πάρετε και σουβλάκια με chorizo ή jamon μαζί με ψωμί. Στα μπαράκια τριγύρω μπορείτε να πιείτε cava ή σαγκριά με 2,5 και 3 ευρώ το ποτήρι. Η ποικιλία σε συνδυασμό με την χρωματική πανδαισία που αντίκρισα μέσα στην αγορά με άφησε άφωνη.
Ωστόσο μπορείτε να δοκιμάσετε και ποικιλίες από σοκολατάκια (υπήρχαν σταντ μόνο με σοκολάτα) με γέμιση πραλίνας, φρούτων, καραμέλας κ.λπ. Σε άλλα σταντ παραδίπλα μπορείτε να βρείτε ζαχαρωτά και γλειφιτζούρια σε απίστευτα χρώματα, σχέδια και γεύσεις. Απλά παράδεισος.
Όσον αφορά τα μπαρ και την γνωστή φασαρία του που θα πάμε το βράδυ, υπάρχουν μαγαζιά για όλα τα γούστα. Underground, glamour, simple, θα βρείτε αυτό που σας ταιριάζει καλύτερα.
Α. Gaudi
Ο διάσημος αρχιτέκτονας Antoni Gaudi έχει αλλάξει όλη τη μορφή της Βαρκελώνης με τα μοναδικής αρχιτεκτονικής κτίρια του (casa Battlo, casa Mila) που δημιούργησε εν έτη 1920 (περίπου).
Οι κυκλικές και δαιδαλώδεις όψεις των κτιρίων του, καθώς και το πάρκο Guel- παιδική χαρά(στεγάζεται και το σπίτι του αρχιτέκτονα μέσα σε αυτό), δεν είναι τίποτα μπροστά στην Sagrada Familia. Το έργο της ζωής του.
Το παράδοξο με αυτήν την εκκλησία είναι ότι το εξωτερικό σχέδιο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το εσωτερικό. Είναι ίσως ο ομορφότερος ναός που έχω δει ποτέ. Δεν μπορείς καν να καταλάβεις τι σε περιμένει μέσα όταν αντικρίζεις για πρώτη φορά την Sagrada Familia. Μια γοτθικού ρυθμού εκκλησία, με παραστάσεις από τη γέννηση και τη σταύρωση Του Ιησού Χριστού. Μπαίνοντας μέσα, ανακαλύπτεις επιτέλους που έκρυβε τόσα χρόνια ο Θεός το φως. Απλή λιτή και απέριττη. Στο υπόγειο της εκκλησίας υπάρχει έκθεση με εικόνες και διάφορα αντικείμενα, γλυπτά από την κατασκευή της Sagrada, καθώς και ο τάφος του ίδιου του αρχιτέκτονα που μπορεί κάποιος να τον δει από ψηλά καθώς βρίσκεται στην κρύπτη ακριβώς κάτω απ’ το μουσείο. Ο αρχιτέκτονας πέθανε άδοξα. Τον πάτησε τραμ καθώς πήγαινε στην Sagrada του.
W και magic fountain
Μια από τις ομορφιές της πόλης είναι και η τεράστια παραλία που την περιβάλλει. Άνετα παπούτσια, νερό και χαλάρωση. Η παραλία είναι ατέλειωτη! Στο δεξιό άκρο της βρίσκεται το W. Ένα τεράστιο ξενοδοχείο, τύπου Burji Al Arab (Dubai), όπου η θέα από το μπαρ, στον τελευταίο όροφο, σου κόβει την ανάσα, καθώς βλέπεις όλη την Βαρκελώνη «στο πιάτο».
Όταν πήγα, η Paramount, είχε meeting σε μια από τις συνεδριακές αίθουσες στο ισόγειο. Καταλαβαίνεται οπότε το μέγεθος της πολυτέλειας του ξενοδοχείου. Περίμενα μήπως και εμφανιστεί από καμία γωνία ο Tom Cruise αλλά έμεινα με την ελπίδα.
Το magic fountain, είναι το σιντριβάνι μπροστά από το Museu Nacional d’Art de Catalunya – MNAC και δύο φορές την εβδομάδα (παίζουν οι μέρες, ρωτήστε), πετάει τα χρωματιστά νερά του ψηλά στον ουρανό υπό τους ήχους της μουσικής του Μπετόβεν μέχρι των Νιρβάνα! «Λικνίζεται» στον ρυθμό της μουσικής αλλάζοντας χρώματα. Είναι εντυπωσιακό.
Απέναντι από το σιντριβάνι συναντάμε την Αρένα. Το εμπορικό κέντρο που μοιάζει με αρένα από έξω και από μέσα είναι σαν το δικό μας cosmos. Όσοι έχετε υψοφοβία, δεν το συνιστώ καθώς ανεβοκατεβαίνεις μόνο με κυλιόμενες που κρέμονται στο κενό και με το εξωτερικό ασανσέρ, που το πληρώνεις 1 ευρώ. Αλλά η θέα είναι εκπληκτική!
Ενυδρείο και εμπορικά κέντρα
Αν δεν έχετε μπει ποτέ σε ενυδρείο με όμορφα και παράξενα ψάρια, εδώ είναι η τέλεια ευκαιρία. Ένα από τα μεγαλύτερα ενυδρεία της Ευρώπης με αμέτρητα είδη ψαριών και όχι μόνο, περιμένει να το εξερευνήσετε! Για τους fan μόνο, καθώς το εισιτήριο είναι στα 18 ευρώ το άτομο. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται ο παράδεισος της γυναίκας. Εμπορικό κέντρο που μπορείτε να βρείτε από ρούχα έως φαγητό και καφέ.
Εντυπώσεις
Η Βαρκελώνη συνδυάζει το μοντέρνο με το κλασικό στοιχείο και δεν μπορείς να τη βαρεθείς γρήγορα. Είναι μια πόλη για όλα τα γούστα. Μια βόλτα θα σας πείσει .
Notes From Life 