H Angelina Jolie γράφει για το Elle: «Δεν έχει σημασία πόσο όμορφο φόρεμα φοράς αν το μυαλό σου δεν είναι δυνατό»

H Angelina Jolie με τη δράση της σαν Πρέσβειρα των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες έχει φτάσει στα πιο κατατρεγμένα μέρη του πλανήτη και με την παρουσία της έχει στρέψει την προσοχή εκεί που χρειάζεται. Στους ανθρώπους που υποφέρουν και λιμοκτονούν σε μια γη των τόσων πολλών αντιθέσεων. Πριν από μερικά χρόνια ήρθε και στη χώρα μας για να υπερασπιστεί τα δίκια των μεταναστών με όλα τα φώτα των διεθνών και εγχώριων media να πέφτουν εδώ.

Αυτή τη φορά με την ίδια ιδιότητα γράφει ένα άρθρο στο Elle US για τον μήνα Σεπτέμβριο και αναφέρεται στη δαιμονοποίηση της γυναίκας από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και τις μέρες μας.

Ξεκινά με αφορμή την καινούργια της ταινία Maleficent 2 (διαβολική) και πιάνεται από τον τίτλο για να ορίσει τις γυναίκες του σήμερα.

Ξεκινά με τις κατηγορίες για μαγεία (περίπου στο 1600) σε γυναίκες που απλώς ήθελαν να είναι ελεύθερες, ή που ντυνόντουσαν διαφορετικά ή που γιατρεύανε ασθένειες με βότανα. Καίγονταν στην πυρά κάτω από γελοία κατηγορητήρια απλά και μόνο επειδή ήταν διαφορετικές.

Γυναίκες που αντιστέκονταν στην “κανονικότητα” της εποχής. Συμπεραίνει λοιπόν πως αυτές οι τακτικές αποσκοπούσαν στο να φιμώσουν τις γυναίκες και να τις βάλουν στη “θέση” τους.

Σαν κλασικό παράδειγμα αναφέρει την Ζαν Ντ’ Άρκ που κατέληξε να καεί στην πυρά. Μας υπενθυμίζει πως η Γαλλίδα επαναστάτρια εκτός από ειδωλολάτρισσα, μάγισσα και αιρετική καταδικάστηκε ακόμη και για τα αντρικά ρούχα που φορούσε και για το ότι χόρευε τα βράδια δίπλα σε δέντρα … Και αν ακόμη και σήμερα το κατηγορητήριο αυτό μας φαίνεται γέλιο η Angelina μας υπενθυμίζει πως και στις μέρες μας γυναίκες θανατώνονται για παρόμοιες αιτίες. Στο Ιράν κορίτσια που ποστάρουν στα social media video που χορεύουν κινδυνεύουν από τους τοπικούς νόμους με φυλάκιση, ξυλοδαρμό και άλλες τιμωρίες.

Ακόμη αναφέρει πως και η ίδια αν ζούσε εκείνα τα χρόνια θα την είχαν σκοτώσει σίγουρα για όλες τις προσωπικές της επιλογές.

Επιπλέον τονίζει πως γυναίκες πολιτικοί σήμερα σε δημοκρατικά κράτη αναφέρονται με διάφορα κακεντρεχή σχόλια και ανάμεσα σε αυτά και σαν κακές μάγισσες! “Είναι λυπηρό ένα γκρουπ δυναμικών γυναικών σήμερα να στοχοποιείται σαν σύναξη μαγισσών” αναφέρει η διάσημη ηθοποιός.

Συμπληρώνει πως γυναίκες σε πολλές χώρες που υπερασπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στοχοποιούνται και κατηγορούνται σαν “καμένα χαρτιά”, κακές μητέρες και πολλές φορές “δύσκολες”. Δηλώνει ακόμη πως σε χώρες που επισκέπτεται η ίδια, θα μπορούσε σίγουρα να καταλήξει στη φυλακή ή ακόμη και νεκρή για τα πιστεύω της, αν έμενε μόνιμα.

Δεν διστάζει να φέρει στο προσκήνιο και τον ακρωτηριασμό γυναικείων οργάνων, γνωστό και σαν κλειτοριδεκτομή, που τον υποφέρουν χωρίς τη θέληση τους κορίτσια σε όλο τον πλανήτη. Επιπλέον κάνει αναφορά και στους γάμους ανήλικων κοριτσιών με ηλικιωμένους άντρες όπως και στις εν ψυχρώ δολοφονίες κοριτσιών στο όνομα της τιμής της οικογένειας απλά και μόνο επειδή έκαναν αυτό που ήθελαν.

Η Angelina δεν μασά τα λόγια της και μιλά και για τους άντρες που δέχονται βία. Που υποφέρουν και οι ίδιοι κατηγορούμενοι πως ασκούν μαγεία. Υποστηρίζει τους άντρες που παλεύουν για την αδικία. Που γίνονται το στήριγμα στις γυναίκες τους. Που υποστηρίζουν τις κόρες τους και το δικαίωμα τους να σπουδάσουν. Και αναφέρεται στους γιους της πως είναι περήφανη γι’ αυτούς γιατί σέβονται τις αδελφές τους και αντίστοιχα έχουν και τον ίδιο σεβασμό από αυτές.

Η διάσημη φιλάνθρωπος αναρωτιέται γιατί ο κόσμος ξοδεύει τόση ενέργεια για να τοποθετήσει τη γυναίκα σε δεύτερη θέση;

Μας προτρέπει να ρίξουμε τη ματιά μας σε όλες αυτές τις γυναίκες που παλεύουν για μια καλύτερη θέση στον ήλιο. Και αναφέρει πως είναι πολύ απλά γυναίκες που βαρέθηκαν την αδικία. Που βαρέθηκαν να στριμώχνονται στη γωνία. Που παλεύουν για τα δικαιώματα τους και την ηρεμία τους. Και καταλήγει λέγοντας πως αν αυτό θεωρείται μαγεία τότε ναι, χρειαζόμαστε και άλλες τέτοιες μάγισσες.

Κλείνοντας το κείμενο της λέει πως πρέπει όλοι μας να σκεφτούμε για λίγο τι θέλουμε για εμάς. Όχι τι θα πει η κοινωνία για εμάς ή τι θα σκεφτεί ο διπλανός μας. Τι πραγματικά θέλουμε εμείς. Για τον εαυτό μας, για το μέλλον μας. Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας.

Η ίδια τον βρήκε σε ένα ταξίδι της στη Σιέρα Λεόνε. Όταν ήταν περίπου είκοσι χρονών συνάντησε πρόσφυγες που παλεύανε για τη ζωή τους μέσα σε έναν άδικο εμφύλιο πόλεμο. Είδε την φρίκη και το απέραντο μέγεθος της βιας που μαστίζει τον πλανήτη μας για πρώτη φορά από τόσο κοντά. Και τότε αποφάσισε πως αυτός είναι ο σκοπός της ζωής της. Να παλεύει για τα δικαιώματα των προσφύγων.

Η Jolie πλέον, μητέρα έξι παιδιών, συμβουλεύει τις κόρες της να αναπτύσσουν το μυαλό τους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει “ πάντα λέω στις κόρες μου να δουλεύουν το μυαλό τους. Δεν έχει σημασία πόσο όμορφο φόρεμα φοράς αν το μυαλό σου δεν είναι δυνατό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελκυστικό από μια γυναίκα με τη δική της ελεύθερη βούληση και γνώμη.”