Η Τζούλια Ρόμπερτς είναι στο εξώφυλλο της Βρετανικής Vogue για το τεύχος Φεβρουαρίου και μεταξύ άλλων μας έδωσε και τη συνταγή της… νεότητας της.
«Το τουρσί. Βάζω το κεφάλι μου στο βάζο κάθε δεύτερο Σάββατο για 18 ώρες. Κάνει θαύματα», αστειεύτηκε η ηθοποιός και συμπλήρωσε: «Η μυρωδιά είναι απαίσια»! H Τζούλια Ρόμπερτς σοβαρά μιλώντας αυτή τη φορά είπε πως το κλειδί για τη νεανικότητα βρίσκεται στους ανθρώπους και τις εμπειρίες που συνθέτουν τη ζωή της.
«Τα καλά γονίδια, το να ζεις μια ζωή που σε γεμίζει, και το έχω πει αυτό – και το λέω συνήθως σαν αστείο – αλλά πιστεύω στην αγάπη ενός καλού ανθρώπου», δήλωσε. «Πιστεύω ότι ο σύζυγός μου με αγαπάει και με φροντίζει με τρόπο που με κάνει να νιώθω βαθιά, βαθιά ευτυχισμένη. Και κάθε φορά που βλέπεις κάποιον που είναι ευτυχισμένος, δεν έχει σημασία πόσο χρονών είναι».
Ο κόσμος γνωρίζει σε μεγάλο βαθμό τη Ρόμπερτς ως «την αγαπημένη της Αμερικής», ένας τίτλος που ακολούθησε τις πρωταγωνιστικές της εμφανίσεις σε αγαπημένες ρομαντικές κομεντί όπως το «My Best Friend’s Wedding», το «Pretty Woman» και, φυσικά, την ταινία του 2001 «America’s Sweethearts». Επιπλέον, η Ρόμπερτς κέρδισε, μεταξύ άλλων, Όσκαρ «Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας» το 2001 για την ερμηνεία της στην ομώνυμη ταινία «Έριν Μπρόκοβιτς» και Χρυσή Σφαίρα «Καλύτερης Β’ Γυναικείας Ερμηνείας» το 1990 για τον ρόλο της στην ταινία «Steel Magnolias».
Το γεγονός ότι το κοινό τη βρίσκει προσιτή είναι κάτι που η Ρόμπερτς γνωρίζει πολύ καλά, καλώς ή κακώς. «Θα πω ότι νομίζω ότι υπάρχει κάτι μέσα μου που πάντα (αφήνει) τους ανθρώπους να αισθάνονται άνετα ή βλέπουν κάτι οικείο», εξήγησε. «Αν κάποιος με δει σε ένα παντοπωλείο και με ρωτήσει: «Γιατί έκοψες έτσι τα μαλλιά σου;» δεν είναι επειδή προσπαθεί να γίνει αγενής. Είναι επειδή αισθάνονται ότι με ξέρουν, ότι κάθομαι πίσω τους στην εκκλησία κάθε Κυριακή».
«Είναι αυτή η αίσθηση ότι καταλαβαίνεις κάποιον που δεν γνωρίζεις. Υποθέτω ότι το να μοιάζω σχετικά με τον εαυτό μου στους περισσότερους ρόλους με βγάζει από τη λωρίδα του χαρακτήρα-ηθοποιού. Αλλά ποτέ δεν αισθάνομαι ότι παίζω τον εαυτό μου».
Να σημειωθεί πως η συνέντευξη έγινε με τον σεναριογράφο του «Notting Hill» Richard Curtis και η ηθοποιός παραδέχτηκε ότι είχε σχεδόν απορρίψει τον «άβολο» ρόλο της κινηματογραφικής σταρ Anna Scott στο «Notting Hill», χαρακτηρίζοντάς τον «ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έπρεπε να κάνω ποτέ».
«Μου φάνηκε τόσο άβολο», είπε, «δεν ήξερα καν πώς να παίξω αυτό το άτομο». Και σε μια μεταφυσική ανατροπή, η Τζούλια Ρόμπερτς εξήγησε ότι μισούσε τόσο πολύ να ντύνεται σαν σταρ του κινηματογράφου που επέλεξε να φορέσει τα δικά της ρούχα στη σκηνή όπου λέει την πλέον εμβληματική ατάκα της ταινίας: «Είμαι επίσης ένα κορίτσι, που στέκεται μπροστά σε ένα αγόρι και του ζητάει να την αγαπήσει».
Επιλέγοντας να μην χρησιμοποιήσει την γκαρνταρόμπα που της παρείχαν τα γυρίσματα, η Ρόμπερτς είπε ότι έστειλε τον οδηγό της πίσω στο διαμέρισμά της με οδηγίες να κάνει επιδρομή στη ντουλάπα της. «Ήταν οι δικές μου σαγιονάρες και η χαριτωμένη μικρή μπλε βελούδινη φούστα μου και ένα μπλουζάκι και η ζακέτα μου», είπε. Η Ρόμπερτς συζήτησε επίσης για το πώς ο φεμινισμός εμφανίζεται στη δουλειά της, κάνοντας νεύμα στην απόφασή της να μην κάνει γυμνές σκηνές στις ταινίες.
«Χωρίς να θέλω να επικρίνω τις επιλογές των άλλων, αλλά για μένα το να μη βγάλω τα ρούχα μου σε μια ταινία ή να μην είμαι ευάλωτη με σωματικό τρόπο είναι μια επιλογή που υποθέτω ότι κάνω για τον εαυτό μου», είπε στη Vogue. «Στην πραγματικότητα, επιλέγω να μην κάνω κάτι σε αντίθεση με το να επιλέξω να κάνω κάτι».
notesfromlife 