Λευτέρης Πασσιάς: «σαν μικρό παραμύθι η σχέση μου με τη μουσική!»

Ο τραγουδοποιός Λευτέρης Πασσιάς λίγο πριν την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου του, έρχεται για μια μοναδική εμφάνιση στην αγαπημένη «Ζώγια» στη Θεσσαλονίκη, παρέα με τον Γιάννη Καμπανταϊδη στο μπάσο και τον Πάνο Αϊβαζίδη στο κανονάκι, δημιουργώντας μια ξεχωριστή μουσική εμπειρία. Με αφορμή αυτή την εμφάνιση, ο Λευτέρης Πασσιάς μίλησε στο notesfromlife για την καλλιτεχνική του διαδρομή, το ξεκίνημα του στη μουσική, τον πρώτο του δίσκο, καθώς και για το τι θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν οι θεατές στη συναυλία αυτή.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΚΟΝΔΡΑΝΗ

Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τη μουσική; Ήταν κάτι που ονειρευόσασταν από παιδί;

Σαν μικρό παραμύθι! Θυμάμαι νήπιο όταν ήμουν, ένα μπουζούκι που είχε ο πατέρας μου στην μικρή του αποθήκη στο πατρικό μου και όποτε άνοιγε την πόρτα το έβλεπα να κρέμεται στον τοίχο και το λαχταρούσα. Μια μέρα το ξεκρέμασε, έκατσα στον καναπέ και άγγιξα τις χορδές, χάιδεψα το ξύλο. Το μπουζούκι εν τω μεταξύ ήταν τριπλάσιο από μένα! Αυτό ήταν. Με πήραν τα τέλια και οι χορδές να ονειροπολώ μελωδίες και ρυθμούς διαρκώς. Πολύ συνειδητά ζήτησα επίμονα να σπουδάσω μουσική. Δύο χρονών και δεν υπήρχε μουσική προπαιδεία στη δεκαετία του 80. Με πολύ κόπο βρήκε η μάνα μου τις πρώτες μου δασκάλες που με πήραν σπίτι τους, μιας και ήμουν πολύ μικρός για το Ωδείο. Να σας πω την αλήθεια, δεν θυμάμαι τον εαυτό μου χωρίς την μουσική. Δεν θυμάμαι πριν από το περιστατικό που σας περιγράφω…

Η εκπαίδευσή σας στη σύνθεση και την παραδοσιακή μουσική πώς έχει επηρεάσει τον τρόπο που γράφετε τραγούδια;

Οι σπουδές μου στην Ποιητική με βοήθησαν αρχικά να κατανοήσω την σύσταση των αρμονικών και ρυθμικών στοιχείων. Να πάρω απαντήσεις σε βασικά μουσικά υπαρξιακά ζητήματα που με απασχολούσαν και με απασχολούν, όπως το τί είναι ρυθμός, τί αρμονία, ποια η βιογενετική σχέση του ανθρώπου με την μουσική και άλλα πολλά. Από εκεί και πέρα όλο αυτό το ταξίδι με βοηθάει να χρησιμοποιώ τα ακούσματα που έχω από παιδί στην προσωπική μου δημιουργία, στον τρόπο που έχω να επικοινωνώ τις ιδέες μου μουσικά. Κοινώς, ελευθερία και ευτυχία μεγάλη!

Διδάσκετε μουσική στην ειδική αγωγή. Πώς αυτή η εμπειρία σας έχει επηρεάσει ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο;

Η εργασία μου στα σχολεία ήρθε για βιοποριστικούς λόγους αρχικά. Ο καλλιτέχνης μέσα μου σε ρόλο παιδαγωγού στην αρχή υπέφερε. Μέχρι που ήρθε η συνειδητοποίηση ότι όλα είναι ένα. Ένας μουσικός για να φτάσει αυτόν τον σπουδαίο πήχη χρειάζεται να αναπνέει Παιδεία. Να μπορεί να επικοινωνεί με τους άλλους, να μετουσιώνει τις ιδέες του σε πράξη, να βρίσκει τρόπο με υπομονή να ακούει τους άλλους και να εκθέτει την αλήθεια του αγνή και γυμνή. Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά άλλωστε; Αυτά τα στοιχεία είναι δομικά και για έναν παιδαγωγό. Ένα μάθημα στο σχολείο όταν είναι πετυχημένο είναι καλλιτέχνημα. Είναι ικανό να δημιουργήσει αγαθούς πολίτες στο μέλλον! Το ίδιο κάνει και ο καλλιτέχνης για μένα. Η ειδική αγωγή είναι ένας άλλος κόσμος ειλικρινής, αυθόρμητος, δύστροπος που σε κάνει να αναζητάς διαρκώς λύσεις. Όπως ακριβώς όταν κάνεις μουσική! Σαν καλλιτέχνη με βοήθησε να ηρεμήσω από την τελειομανία που είχα για όσα κάνω και να καταλάβω ότι ο σκοπός είναι η συμμετοχή, η συμπερίληψη, η παρέα. Σαν άνθρωπο με βοήθησε στο να αποκτήσω περισσότερη ενσυναίσθηση και να κάνω βήματα προς την αποδοχή του εαυτού μου. Ξέρετε, έχω κινητική αναπηρία και αυτό είναι ένα τεράστιο μουσικό και παιδευτικό κομμάτι του εαυτού μου που όταν το άγγιξα αληθινά, ήρθε η ισορροπία…

Ο πρώτος σας δίσκος, Μικρές Στιγμές, είχε σημαντικές συνεργασίες. Τι καινούριο να περιμένουμε από τον δεύτερο δίσκο σας;

Είναι αλήθεια ότι οι συνεργασίες του πρώτου δίσκου είναι σημαντικές. Είναι υπέροχο συναίσθημα να ακούς ανθρώπους που εκτιμάς και θαυμάζεις όπως ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Έλσα Μουρατίδου, η Ναταλία Λαμπαδάκη, η Νατάσα Τσακηρίδου και ο Χρήστος Πασσιάς να τραγουδάνε τα τραγούδια σου! Βέβαια αυτό αφορά και όλους όσοι παίζουν στις ηχογραφήσεις, τους ηχολήπτες, τους εικαστικούς, όλους! Νιώθω πολύ τυχερός!
Ο καινούριος δίσκος θα έχει δέκα καινούργια τραγούδια. Τα περισσότερα τα τραγουδάω εγώ, ενώ θα έχω ένα ντουέτο με τον Γιάννη Χαρούλη. Επίσης, θα τραγουδήσει ένα από τα τραγούδια μου η Σαββέρια Μαριολά και ένα ο Γιάννης Διονυσίου, ενώ η Κατερίνα Κάργιου τραγουδάει μαζί μου ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Στίχους γράφω εγώ στα 9, ενώ σε ένα τραγούδι οι στίχοι είναι της Φωτεινής Μωραΐτου με την οποία έχω συνεργαστεί ξανά στις Μικρές στιγμές. Όπως καταλαβαίνετε η ανυπομονησία και η χαρά μου είναι μεγάλη!

Στη Ζώγια στη Θεσσαλονίκη θα παρουσιάσετε και νέα τραγούδια. Ποια συναισθήματα θέλετε να μεταφέρετε στο κοινό σας μέσα από αυτά;

Θα παρουσιάσω ουσιαστικά τον μισό καινούριο δίσκο μου. Έχω την αίσθηση ότι περνάω μία περίοδο εξωστρέφειας και ανάτασης μετά από πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ενδοσκόπησης και αναζήτησης εαυτού. Η καινούρια μου δουλειά αυτή ελπίζω να περάσει ακριβώς αυτή τη διάθεση. Και την ανάληψη ευθύνης. Ίσως το κλειδί για την ελευθερία!

Λευτέρης Πασσιάς: Ζωντανά στη «Ζώγια»

Οι μουσικοί που σας συνοδεύουν έχουν ξεχωριστές διαδρομές. Τι τους ενώνει μουσικά και πώς αλληλεπιδράτε στη σκηνή;

Είναι όλοι τους σπουδαίοι! Κάθε ένας είναι εργάτης της μουσικής και εραστής της τέχνης του! Είμαι μεγάλος θαυμαστής τους και κάθε φορά περιμένω με απίστευτη χαρά να συμπράξουμε! Η αλληλεπίδρασή μας είναι μία μίξη ενθουσιασμού και αφουγκραμού των διαφορετικών στοιχείων που μας απαρτίζουν και ενώνονται μέσα από το τραγούδι και την μουσική! Καταστροφή, χάος και γέννα λοιπόν! Αγάπη στο τοπίο. Ελάτε να το ζήσετε και σεις!

Αν έπρεπε να στείλετε ένα μήνυμα στο κοινό που θα έρθει στη Ζώγια, ποιο θα ήταν αυτό;

Ετοίμασα τραγουδάκια σωρό! Γεμάτα στιγμές μοναδικές για τον κάθε άνθρωπο. Μοιάζουμε όλοι θαρρώ. Ίδια γελούμε ίδια κλαίμε. Και όταν μας ενώνει το τραγούδι, φωτίζουν τα σκοτάδια!

Μάτια ανοιχτά, φωτεινή καρδιά!

Άνοιξα την αγκαλιά
Κι ό,τι με πλήγωσε βαθιά
Στο τραγουδάω και φωτίζει, μάτια μου,
Και το ταξίδι αρχινά…

Σας περιμένω!