Την δεύτερη συλλογή του για την περίοδο Φθινόπωρο/Χειμώνας 2025/26 με τίτλο «Le Méta-Théâtre Des Intimités», παρουσίασε ο Alessandro Michele για τον οίκο Valentino στο Παρίσι, σε ένα σκηνικό …δημόσιας τουαλέτας, την οποία μάλιστα ο ίδιος ο σχεδιαστής αποκάλεσε «Λιντσιακή» (αναφορά στο κινηματογραφικό σύμπαν του David Lynch, που πέθανε πρόσφατα). Το σκηνικό σε κόκκινο έντονο χρώμα (σήμα-ορόσημο για τον οίκο) δεν παρέπεμπε μόνο σε τουαλέτα αλλά και τα ίδια τα μοντέλα ήταν εναρμονισμένα με το θέμα καθώς συμπεριφέρονταν ανάλογα: πόρτες άνοιγαν και έκλειναν με μοντέλα να μπαίνουν και να βγαίνουν, ενώ κάποια άλλα στεκόντουσαν μπροστά στους καθρέφτες για να φρεσκαριστούν.

Το θέμα της συλλογής ήταν η ιδέα της οικειότητας, με την έννοια του κάτι πολύ προσωπικού. Ή διαφορετικά, την ιδέα των εσώψυχων. Ο σχεδιαστής αξιοποιεί διάφορες φιλοσοφικές σκέψεις του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν («η εξωτερίκευση ενσωματώνει ό,τι είναι βαθύ»), του Πολ Βαλερί («το πιο βαθύ πράγμα για τον άνθρωπο είναι η επιδερμίδα του»), του Μισέλ Φουκώ («χορική ετεροτοπία») και της Χάνα Άρεντ («ο χώρος της εμφάνισης»)- και άλλων, για να μας επικοινωνήσει τη δική του αγωνία: «θα μπορούσαμε ποτέ να έρθουμε σε επαφή με τον πραγματικό μας εαυτό αν απομακρυνθούμε από την επιφάνεια;». Η απάντηση είναι πώς ό,τι βρίσκεται μέσα μας, είναι υπαρκτό έξω μας.

Και φυσικά, αυτό που φοράμε ή δεν φοράμε, πάντα θα λέει την αλήθεια για το ποιοι είμαστε. Γι’ αυτό το δίπολο, οικειότητας και δημόσιας έκθεση, ο Alessandro Michele βρήκε συμβολική την ατμόσφαιρα που επικρατεί στις δημόσιες τουαλέτες, όπως είναι οι τουαλέτες ενός club: εκεί που ταυτόχρονα κρύβεσαι για τις πολύ προσωπικές στιγμές και παράλληλα, μπορείς να εκτεθείς μέσα από τις κουβέντες και τα μυστικά που μοιράζεσαι μπροστά από τους καθρέφτες, κάποιες φορές και με αγνώστους.

Ο πλουραλισμός και η πληθωρικότητα είναι βασικά στοιχεία τις συλλογές του Alessandro Michele, και δεν έλειψαν ούτε από τη συλλογή Φθινόπωρο – Χειμώνας 2025-26 για τον Valentino. Μάλιστα, σ’ αυτή τη δεύτερη RTW συλλογή του, μπορούμε να διακρίνουμε ακόμα περισσότερο τη χρήση της κληρονομιάς του Valentino Garavani, ιδίως από την «golden era» του, στα 1980s και στα 1990s. O «αυτοκράτορας» της ιταλικής haute couture είχε την ίδια πληθωρική προσέγγιση στο στιλ του, που ξεδιπλώνει και εδώ ο Michele, ωστόσο με μία σοβαρή προσπάθεια εκμοντερνισμού. Τουλάχιστον, έτσι μοιάζει στα δικά μου μάτια η χρήση της ρομαντικής δαντέλας για ξεκούμπωτα στο καβάλο κορμάκια, τα biker shorts που φοριούνται μέσα από ταγέρ, τα tweed σακάκια που κλείνουν με φερμουάρ, οι μπαλακλάβες και τα σκουφιά που εφαρμόζουν παντού, τα Vans που συμπληρώνουν granny chic looks, οι γούνινες moon boots που φοριούνται με little black dresses και δαντελένια καλσόν, τα briefs για άνδρες, τα φούξια λεοπάρ lycra καλσόν και πολλά άλλα.

Από τη συλλογή δεν έλειπαν τα βραδινά φορέματα με το απαραίτητο αποκαλυπτικό edgyness, όπως εκείνο το μάξι φόρεμα που το naked top μοιάζει να αναδύεται από τη μακριά φούστα και τα μανίκια με φινιρίσματα από γούνα, αλλά και τα παιχνιδιάρικα μοτίβα, όπως η μορφή μιας γάτας στο μπούστο ένας βραδινού φορέματος κεντημένου με πούλιες. Επιπλέον είδαμε ρετρό αναφορές παντού και ακόμη κάθε σακάκι – wrap είχε είτε φιόγκο, είτε γούνα γούνινο είτε shearling. Γούνα στο τελείωμα, σε στιλ safari, κλασικά peacoat, κοντά twee και καρό- πολλά ενδιαφέροντα λουκ σε μια μόνο συλλογή. Κλασικός Michele δηλαδή.

Δείτε το show:

Με πληροφορίες: harpesbazaar.gr