Η Άννα Μαρία Κόκκινου είναι μια νεαρή Θεσσαλονικιά ηθοποιός που πρωταγωνιστεί αυτό το διάστημα στην παράσταση «Ηλίθιοι» που απολαμβάνουμε στο θέατρο Αθήναιον. Σπούδασε αρχαιολογία στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής Ανδρέα Βουτσινά.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΚΟΝΔΡΑΝΗ

Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση “Ηλίθιοι”;

• Γιετσνα, γενικό εμπόριο, όπως αυτοσυστήνομαι και στο έργο. Η Γιετσνα είναι η μικροπωλήτρια του χωριού, αεικίνητη, φιλοχρήματη μέσα στην ηλιθιότητα της, αρπάζει ευκαιρίες, ή μάλλον καλύτερα τις δημιουργεί, για δικό της προσωπικό όφελος.

Πως αποφασίσατε να γίνεται ηθοποιός;

• Οσο σπούδαζα στα Γιάννενα γράφτηκα τυχαία σε ένα θεατρικό εργαστήρι και λίγο καιρό μετά αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με την υποκριτική. Ανέκαθεν μου άρεσε το θέατρο και έβλεπα πολλές παραστάσεις αλλά δεν τολμούσα να με φανταστώ επί σκηνής.

Πώς προετοιμάζεστε για να δώσετε ζωή σε έναν ρόλο κωμικού χαρακτήρα;

• Όπως προετοιμάζομαι και για κάθε άλλο ρόλο. Για μένα η διαδικασία είναι η ίδια. Δεν αντιμετωπίζω την Γιετσνα σαν κωμικό χαρακτήρα. Ενεργοποιω το σώμα μου και συγκεντρώνομαι πνευματικά ώστε κάθε φορά να είμαι σε θέση να βρεθώ στο εδώ και το τώρα της σκηνικής πραγματικότητας.

Ποια είναι η αγαπημένη σας στιγμή ή ατάκα από τους “Ηλίθιους”;

• Όλες οι στιγμές που εμφανίζεται ο Κόμης Γιουσεκεβιτς, ο εξαιρετικός Βασίλης Βασιλείου. Έχει κάνει τέτοια δουλειά με τον χαρακτήρα του που δεν μπορείς παρά να τον θαυμάζεις.
  Επίσης με συγκινούν τα λόγια της Σοφίας στον Λέων όταν προσπαθεί μάταια να την μορφώσει ξεκινώντας από το ένα κι ένα κάνουν δύο:»Ενώ δεν κατάφερες να με μορφώσεις, κατάφερες να με ενδιαφέρεις. Κι αυτό για μένα έχει σημασία.» Με βάζει σε σκέψεις για το πώς όλοι οι άνθρωποι μέσα στην «ηλιθιότητα» μας, μπορούμε να βιώσουμε τόσο αγνά συναισθήματα, παραμερίζοντας τη λογική του ένα κι ένα και εμμένοντας στο γνήσιο ενδιαφέρον για τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας.

Πώς διαχειρίζεστε την αλληλεπίδραση με το κοινό κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής παράστασης;

• Όσον αφορά τους Ηλίθιους, ο κόσμος γελάει. Και γελάει πολύ. Είναι ιδιαίτερα αναζωογονητικό αυτό για μένα. Αν και επί σκηνής, δεν είμαι ποτέ αποκομμένη από τους θεατές. Πολλές φορές γελάνε σε σημεία που δεν περιμένεις να γελάσουν, υπάρχουν διαφόρων ειδών αντιδράσεις και όλη η αυτή η αλληλεπίδραση αποτελεί ένα ανοικτό πεδίο διερεύνησης για τον ηθοποιό.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

• Επενδύω πολύ χρόνο σε μένα και τις σπουδές μου επάνω στο αντικείμενο. Αυτό το διάστημα παρακολουθώ το μετεκπαιδευτικο πρόγραμμα χορού Redance του Κωνσταντίνου Γεράρδου και έχουμε ξεκινήσει να ετοιμαζόμαστε για τις παραστάσεις που θα γίνουν στο πλαίσιο του προγράμματος. Επίσης, καλλιτεχνικά με αφορά η έννοια της ομάδας και ήμουν πολύ τυχερή που τελειώνοντας τη δραματική σχολή, σχηματίσαμε με τους συνσπουδαστές μου ομάδα, με επαγγελματικούς πλέον όρους, που ψαχνόμαστε για το τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί στην πόλη μας.

Περισσότερα για την παράσταση «Ηλίθιοι» εδώ.