Μουσείο Ακρόπολης: Το μέρος που θέλεις να είσαι.

Και η περιπλάνηση συνεχίζεται…

Ιουνίου 13, 2014

Κάθε φορά όταν κατεβαίνω στην Αθήνα, στο μοναδικό μέρος που θέλω πάντα να πηγαίνω είναι το (νέο) μουσείο της Ακρόπολης.

Απλό, λιτό, όχι πολύ φορτωμένο, στέκει κάτω ακριβώς από την αιώνια Ακρόπολη και περιμένει τους τουρίστες του κόσμου να του πληρώσουν μια επίσκεψη για να το θαυμάσουν. Και η περιπλάνηση συνεχίζεται…
Μπαίνοντας μέσα στο μουσείο αυτό που παρατηρείς πρώτα είναι η αρχιτεκτονική του κτιρίου. Νομίζεις πως αιωρείσαι επάνω από τα εκθέματα. Είναι επίσης μοναδική η αίσθηση να βλέπεις απέναντι την Ακρόπολη (μέσα από το μουσείο) και παράλληλα να αντικρίζεις τα αντικείμενα που κοσμούσαν το τρομερό αυτό δημιούργημα.

Το κτίριο από μόνο του είναι ένα έργο τέχνης άξιο θαυμασμού. Τα σχέδια των αρχιτεκτόνων Μπερνάρ Τσουμί και Μιχάλη Φωτιάδη, που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας το έργο, εμπλέκουν τρεις συλλήψεις: το φως, την κίνηση και τον αρχιτεκτονικό προγραμματισμό.

Η κίνηση:
Η διαδρομή του επισκέπτη σχηματίζει ένα τρισδιάστατο βρόγχο, προσφέροντας μια αρχιτεκτονική και χωρική εμπειρία με αφετηρία την αρχαιολογική ανασκαφή ως την αίθουσα του Παρθενώνα και πίσω.

To φως:Το μουσείο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον φυσικό φωτισμό, καθώς παρουσιάζει κυρίως έργα γλυπτικής τα οποία απαιτούν διαφορετικές συνθήκες φωτισμού από άλλους τύπους μουσείων.

Η αρχιτεκτονική:Το μουσείο δομείται γύρω από ένα πυρήνα από σκυρόδεμα με τις ακριβείς διαστάσεις της ζωφόρου του Παρθενώνα. Μέσα στον πυρήνα τοποθετούνται οι χώροι υποστήριξης ενώ γύρω του, και στο αίθριο που δημιουργείται, αναπτύσσονται οι εκθεσιακοί χώροι του μουσείου.

Το κτήριο στηρίζεται σε υπερυψωμένους πυλώνες θεμελιωμένους ανάμεσα στις αρχαιότητες για την καλύτερη προστασία του αρχαιολογικού χώρου. Σε αρκετά σημεία στο εσωτερικό και το εξωτερικό του κτηρίου, τα δάπεδα είναι διαφανή, επιτρέποντας την θέαση των υποκείμενων αρχαιοτήτων. Το μουσείο παρέχει ακόμη ένα αμφιθέατρο 200 θέσεων, αίθουσα εικονικής πραγματικότητας, χώρο επισήμων και αίθουσα περιοδικών εκθέσεων.

Οι συλλογές

Οι συλλογές του μουσείου εκτίθενται σε τέσσερα επίπεδα ενώ ένα πέμπτο στεγάζει τους βοηθητικούς χώρους όπως το εστιατόριο, το πωλητήριο και την αίθουσα επισήμων. Να σημειωθεί πως το μουσείο διαθέτει δυο πωλητήρια (gift shop). Και τα δυο έχουν αξιόλογα και μοντέρνα αντικείμενα για όλα τα γούστα. Ένα από τα καλύτερα πωλητήρια μουσείων που έχω επισκεφτεί. Και πιστέψτε με έχω επισκεφτεί πολλά.

Επίσης, το επίπεδο της ανασκαφής όπου βρίσκεται κάτω από το κτήριο του μουσείου, κατέστη επισκέψιμο στο τέλος του 2011. Το βλέπουμε στην είσοδο του μουσείου λίγο πριν περάσουμε τον έλεγχο, απλά κοιτώντας στο πάτωμα!

Φυσικά το highlight του μουσείου είναι η αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα, όπου βρίσκεται στον τελευταίο όροφο του μουσείου.

Κάθε φορά που βρίσκομαι στο μουσείο, ανυπομονώ να ανέβω σε αυτόν τον όροφο. Έχω μια αγωνία βρε παιδί μου να σιγουρευτώ ότι βρίσκονται εκεί.
Και μόλις πηγαίνω, ηρεμώ. Εκεί σου κόβεται η ανάσα. Από τη μια μεριά τα πολύτιμα γλυπτά και απέναντι η Ακρόπολη. Απίστευτη αίσθηση. Μοναδική. Θέλεις να κάτσεις όλη μέρα.

Οι ανάγλυφοι λίθοι της ζωφόρου, που απεικονίζουν την πομπή των Παναθηναίων, είναι εκεί. Ανάμεσα στους χαλύβδινους κίονες, που έχουν τον αριθμό των κιόνων του Παρθενώνα, αναρτήθηκαν οι μετόπες, οι πλάκες με τις ανάγλυφες, μυθολογικές παραστάσεις. Oι υπερφυσικές μορφές των δύο αετωμάτων τοποθετήθηκαν σε βάθρα στα ανατολικά και δυτικά. Το ανατολικό αέτωμα εικονίζει τη γέννηση της θεάς Αθηνάς από το κεφάλι του Δία και το δυτικό την έριδα μεταξύ της Αθηνάς και του Ποσειδώνα.

Να σημειωθεί πως και οι υπόλοιποι όροφοι του μουσείου είναι εξίσου σημαντικοί με μοναδικά εκθέματα. Καταρχήν οι Καρυάτιδες που κρατούσαν το Ερέχθειο (μικρός ναός δίπλα στον Παρθενώνα). Στέκουν αγέρωχες και πεντακάθαρες πια (παρακολουθούμε live μέσα από κάμερα τον καθαρισμό τους, καθώς δίπλα τους έχει στηθεί ένα μίνι εργαστήριο που τις καθαρίζει επιτόπου) για να τις θαυμάσουμε. Όλες εκτός από μια. Πολύ εύστοχο είναι το κενό στη μέση των εκθεμάτων, μια κενή θέση, που περιμένει (μάταια;) την επιστροφή της Καρυάτιδας από το Βρετανικό Μουσείο. Σου δημιουργείται ένα αίσθημα κενού. Όλες μαζί και μια απούσα. Στο Βρετανικό μουσείο η Καρυάτιδα είναι παντελώς μόνη. Ένα άγαλμα ανάμεσα σε τόσα άλλα. Ενώ στο Μουσείο της Ακρόπολης θεωρώ πως θα έβρισκε τη θέση της. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα…

Στον πρώτο όροφο του μουσείου, υπάρχει η αίθουσα με τις Κόρες. Ένας τεράστιος χώρος με αγάλματα που απλώνονται κατά μήκος της αίθουσας. Η επίσημη ονομασία των αγαλμάτων είναι «Κόρες», και φαίνεται ότι ήταν συνήθεια των αρχαίων να αφιερώνουν αυτά τα αγάλματα στην Αθηνά, ίσως σαν τάμα για κάποια υπηρεσία.

Επίσης στην ίδια αίθουσα μπορούμε να θαυμάσουμε και άλλα εκθέματα όπως τα μεγαλοπρεπή γλυπτά που κοσμούσαν τους πρώτους μεγάλους ναούς της Ακρόπολης, αφιερώματα των πιστών, όπως ήταν και οι ιππείς, οι γραφείς, τα αγάλματα της θεάς Αθηνάς, οι ανδρικές μορφές, τα μαρμάρινα ανάγλυφα, τα μικρά χάλκινα και πήλινα αφιερώματα.

Στο ισόγειο, η «Αίθουσα των Κλιτύων της Ακρόπολης» φιλοξενεί ευρήματα από τα ιερά που ήταν ιδρυμένα στις πλαγιές της Ακρόπολης, καθώς και από τον οικισμό που αναπτύχθηκε στις υπώρειες του λόφου, σε όλες τις ιστορικές περιόδους.

Επίσης μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, στο μουσείο, μέσα σε ξεχωριστή προθήκη στον προθάλαμο του, μπορούμε να θαυμάσουμε το ιστορικό Κύπελλο που είχε απονεμηθεί στον Σπύρο Λούη, το νικητή του μαραθωνίου αγώνα στους πρώτους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 1896.

Υπενθυμίζεται ότι το ασημένιο Κύπελλο, έπαθλο που πρόσφερε ο διάσημος φιλέλληνας και γλωσσολόγος Michel Bréal, αποκτήθηκε στις 18 Απριλίου 2012 από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» σε δημοπρασία του οίκου Christie’s. Και είχε γίνει χαμός με την πώληση!