Συναισθήματα και σκέψεις μπροστά στον τάφο του Jim Morrison

3 Ιουλίου 2014

Μπαίνοντας στα social media είδα πως σαν σήμερα πριν 43 χρόνια, το 1971, πέθανε ο Jim Morrison. Ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό το περσινό ταξίδι που έκανα στο Παρίσι και μεταξύ άλλων επισκέφτηκα το διάσημο για τους νεκρούς του κοιμητήριο Père Lachaise.

Τώρα θα μου πεις τι πήγες να κάνεις στο νεκροταφείο, ε, είναι και αυτό μια μορφή τουρισμού. Μακάβρια, αλλά είναι. Στο Pere Lachaise, έχουν θαφτεί μεγάλες προσωπικότητες της ιστορίας.

Η Έντιθ Πιαφ, ο Προυστ, ο Μοντιλιάνι και άλλοι πολλοί. Το αστέρι του νεκροταφείου όμως είναι ο Τζιμ Μόρισον. Μπροστά από το μνήμα του πάντα υπάρχει κόσμος. Το παράδοξο είναι πως αντικρίζεις ένα κοινό τάφο, χωμένο ανάμεσα σε άλλους και με περίφραξη γύρω του να τον προστατεύει καθώς έχει υποστεί άπειρες βεβηλώσεις ανά τα χρόνια.

Λιτός, με φωτογραφίες του διάσημου Jim, φρέσκα (;) λουλούδια, αφιερώματα του τύπου βραχιόλια στην περίφραξη του τάφου και η γνωστή πια επιτύμβια στήλη με το ελληνικό ρητό: ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ. Με κεφαλαία.

Πλήθος κόσμου θαυμάζει τον τάφο λες και βλέπει τον τραγουδιστή live.  Κάθονται στα κάγκελα της περίφραξης και κοιτούν θλιμμένοι ότι απέμεινε από το είδωλο. Μια επιτύμβια στήλη. ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ. Ένα ρητό που αντιπροσώπευε πλήρως τον 27χρονο σταρ. Η ερμηνεία του «πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό», κοινώς αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.

Η διάσημη ρήση γράφτηκε από τους συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής των Doors έπραττε στη σύντομη ζωή του πάντα ό,τι υπαγόρευε η συνείδησή του.

Οι φαν που συρρέουν στο μνήμα είναι κάθε ηλικίας. Έφηβοι, 30άρηδες μέχρι και 60άρηδες. Όλοι κοιτούν το είδωλο. Κάποιοι πετούν λουλούδια στον τάφο, βγάζουν φωτογραφίες και φεύγουν. Φόρος τιμής στα 27 χρόνια του Morrison και στη σύντομη καριέρα του, ή φόρος τιμής στα χρόνια και στην εφηβεία του καθενός που μεγάλωσε μέσα από τα τραγούδια του; O καθένας από εμάς ξέρει τι πάει να δει στον τάφο του Morrison. Προσωπικά μελαγχόλησα στη θέα του τάφου. Τράβηξα δυο φωτογραφίες, πέταξα και ένα τριαντάφυλλο και τον χαιρέτησα νοερά. Να ‘σαι καλά εκεί που είσαι και σ’ ευχαριστούμε από καρδιάς όλοι εμείς οι φαν των Doors για τα μοναδικά μουσικά κομμάτια που μας χάρισες. Γεια χαρά.