Τρώγοντας στη Ρώμη: Μια διαδρομή απόλαυσης…

Kάθε χειμώνα με πιάνει κρίση και θέλω να φύγω. Ως συνήθως πηγαίνω στην Ιταλία. Είναι ο τόπος ηρεμίας μου. Εκεί νομίζω πως πηγαίνω στο δεύτερο σπίτι μου. Για ακόμη μια φορά η Ρώμη με φιλοξένησε, η Νάπολη με τάισε και το Βατικανό με άφησε να πάρω λίγη από την ιερότητα και την ηρεμία του χώρου του.

Αυτό το ταξίδι ήταν μια διαδρομή απόλαυσης. Ένα ταξίδι γεμάτο μυρωδιές, γεύσεις και αρώματα.

Πρώτη στάση, Ρώμη. Αυτή τη φορά πήγα στην πρωτεύουσα της Ιταλίας για ένα σκοπό. Για να φάω. Μην γελάτε, είναι και αυτή μια μορφή τουρισμού. Γιατί στη Ρώμη υπάρχουν τόσα υπέροχα φαγητά, ποτά και γλυκίσματα που πρέπει να δοκιμάσεις έστω και μια φορά στη ζωή σου.

Αφού στα προηγούμενα ταξίδια είχα εξαντλήσει τον χρόνο μου στα αξιοθέατα και στις βόλτες ήρθε η ώρα του φαγητού.

Εspresso. Μια κατηγορία από μόνος του. Ναι, ακόμη και αν δεν πίνεις. Αν σου φαίνεται πικρός, πιες καπουτσίνο. Καλύτερα. Από το να βάλεις όλη τη ζαχαριέρα μέσα στα δυο δάχτυλα καφέ, ναι πιες καπουτσίνο. Αλλά πιες.

Στη Ρώμη τα καφέ είναι τόσα πολλά που δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιάλεξεις. Παντού και στα όρθια πίνουν καφέ. Αλλά προσοχή. Μην παρασυρθείς και μπεις οπουδήποτε. Δεν ισχύει το εδώ είναι Ρώμη κάνουν παντού καλό καφέ!
Μια πολύ ωραία πρόταση είναι το καφέ Sant’ Eustachio. Δεν το πιάνει το μάτι σου, αλλά ο καφές τους είναι μοναδικός σε όλη τη Ρώμη. Από έξω φαίνεται σαν σούπερ μάρκετ και δεν θα καθόσουν εκεί αν δεν το ήξερες αλλά αν το ξέρεις μπαίνεις.

Μια τεράστια μεταλλική μπάρα και γλυκύτατο προσωπικό που σε σκλαβώνει με την ευγένεια του σε υποδέχονται για έναν καφέ στα όρθια. Αυτή είναι η ιεροτελεστία του Ιταλού. Δυο, τρεις γουλιές και γεια σας. Μην καθίσεις, νιώσε για λίγο Ιταλός και πιες τον καφέ αλά ιταλικά.

Ο συγκεκριμένος καφές έχει πλούσιο πηχτό καϊμάκι που μένει επάνω στον καφέ μέχρι το τέλος. Αυτή είναι και η ιδιαιτερότητα του. Παρήγγειλε οπωσδήποτε espresso και πάρε για το δρόμο κόκκους καφέ περιχυμένους με σοκολάτα από το ταμείο. Το καφέ βρίσκεται πίσω από το Πάνθεον . Ξέρεις τον ναό με τους τεράστιους κίονες μπροστά και το ανοιχτό ταβάνι. Μια επίσκεψη αξίζει καθώς είναι μοναδικής αρχιτεκτονικής έργο και σε αυτό βασίστηκαν πολλά κτίρια ανά τους αιώνες.

Μια ακόμη ωραία επιλογή για καφέ espresso είναι και το La Casa del Caffe Tazza d Oro. Επίσης αλά ιταλικά. Στα όρθια. Αγόρασε κόκκους καφέ. Μυρίζουν απίστευτα!

Και πίνοντας τον espresso έρχεται και η όρεξη.

Επόμενη στάση …pizza.
Στη Ρώμη δεν καταλαβαίνεις πως περνάει η ώρα καθώς χάνεσαι μέσα στα στενά, θαυμάζοντας τα συντριβάνια σε κάθε γωνιά, του ωραίους Ιταλούς και τα αξιοθέατα. Έτσι μέσα σ’ ένα ακόμη δρόμο της πόλης ανακάλυψα και το Pinsere. Μόλις το βλέπεις δεν σκέφτεσαι καθόλου να μπεις καθώς θυμίζει τα δικά μας σουβλατζίδικα αλλά στην περίπτωση που το προτιμήσεις οι γεύσεις του θα σε αποζημιώσουν. Pizza στους πιο απίστευτους και γευστικούς συνδυασμούς, κρασί σε ποτήρι ατομικό συσκευασμένο σε εξαιρετική ποιότητα και τιμές λογικές. Επίσης τρως στα όρθια καθώς είναι 5χ5 ολόκληρο και συναντάς μόνο Ιταλούς. Μην ξεχαστείς και πας απόγευμα, παραμένει ανοιχτό μέχρι το μεσημέρι.

Πριν φύγω για τη Ρώμη, ψάχνοντας ένα βράδυ στο ίντερνετ βρήκα το αριστούργημα της Zaha Hadid που στεγάζει το μουσείο σύγχρονης τέχνης στην αιώνια πόλη. Δεν ήξερα πως η πρωτοπόρος αρχιτέκτονας είχε φτιάξει ένα από τα διάσημα αριστουργήματα της στη Ρώμη. Το Maxxi Museo βρίσκεται στα προάστια της πόλης, λίγο πιο ψηλά από το Βατικανό και είναι ο παράδεισος της μοντέρνας τέχνης και της αρχιτεκτονικής. Η αισθητική του είναι μοναδική, μοντέρνα και το κτίριο αγκαλιάζει τα εκθέματα σαν να είναι ένα ενιαίο σύνολο με αυτά. Για τους λάτρεις της τέχνης μόνο.

Στην Ιταλία κάθε φορά αποκτώ τη συνήθεια να πίνω 800 espresso την ημέρα. Κι έτσι αμέσως μετά τη βόλτα στο Maxxi ήθελα πάλι καφέ. Μέσα στο μουσείο έχει καφετέρια και σερβίρει σε υπέροχα τραπέζια-έργα τέχνης αλλά ο καφές δεν είναι και τόσο καλός. Αντιθέτως το πωλητήριο του μουσείου αξίζει την προσοχή σας. Ενημερωμένο και έχει τα πάντα γύρω από τη μοντέρνα τέχνη. Για τους λάτρεις της μόδας, το μουσείο διανέμει δωρεάν και την ιταλική Vogue για το σπίτι. Μη διστάσετε να πάρετε ένα τεύχος.

Trastevere: Φαγητό και ποτό

Ας επιστρέψουμε στο φαΐ. Μετά από την τέχνη και την ταλαιπωρία να βρω το μουσείο, όλοι οι δρόμοι με οδήγησαν στην Trastevere. Εδώ χτυπά η καρδιά του φαγητού και του ποτού. Μια συνοικία για να πιεις, να φας, να διασκεδάσεις. Επόμενη στάση: La Prossuteria, Roma. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ με το συγκεκριμένο μαγαζί που ρώτησα και extra πληροφορίες καθώς έμαθα πως είναι αλυσίδα και ποτέ δεν ξέρεις στο μέλλον τι μας ξημερώνει ας ανοίξουμε ένα και εμείς!

Μικρό, παραδοσιακό και με γρήγορο service. Όλα έτοιμα σε ελάχιστο χρόνο παρόλο που ήταν γεμάτο όλη νύχτα και δεν άδειασε ούτε ένα τραπέζι όση ώρα έμεινα εκεί. Προσιτές τιμές και εκπληκτικά κρασιά. Αυτό που με ενθουσίασε ιδιαίτερα ήταν η εξοικονόμηση του χώρου και η τοποθέτηση των πιάτων και ποτηριών σε ένα τραπέζι 2χ2 με δυο σκαμπό και κολλημένο στον τοίχο. Είπαμε, γινόταν χαμός! Εκπληκτικές ιδέες όπως θήκες για τα ποτήρια και ψωμιέρα στον τοίχο, ξύλινες τάβλες και βαθιά πιάτα. Μοναδικές απολαύσεις χωρίς τέλος. Δοκίμασε το πλατό με διάφορα αλλαντικά και τυριά καθώς και ένα πιάτο ζυμαρικά με τη συνοδεία μιας ιταλικής ποικιλίας κόκκινου κρασιού, θα δέσει αρμονικά με ότι φας. Μαγεία. Δεν ήθελα να φύγω. Έφυγα όμως καθώς λαχταρούσα πάλι espresso αλλά αυτή τη φορά ήρθε και η ώρα του γλυκού. Ναι έφυγα από την Ιταλία σε plus size. Είναι γεγονός.

Το ζαχαροπλαστείο Giolittti είναι η χαρά του φρέσκου γλυκού. Μην φύγεις από τη Ρώμη αν δεν δοκιμάσεις κανόλι.

Είναι αυτό με την γέμιση κρέμας και μπισκότο γύρω-γύρω που το δαγκώνεις και ακούς ήχους απόλαυσης καθώς σπάει και γεύεσαι την κρύα κρέμα παρακαλώντας να μην τελειώσει ποτέ. Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν και αρχίζουν άλλα! Παραδίπλα στη βιτρίνα θα σε κοιτάει η cassatina χρώματος πράσινο! Μην διστάζεις, κοστίζει 1,5 ευρώ και η γεύση της σετάρετε υπέροχα με καφέ espresso.

Όταν η νύχτα πέφτει στη Ρώμη και είναι Σαββατοκύριακο θα βρεις ανοιχτά bar τις μικρότερες ώρες για ένα ποτό στην Trastevere αλλά και αλλού διάσπαρτα σε όλη την πόλη. Αλλά τις καθημερινές μετά τις 12 με 1 , οι πιθανότητες μικραίνουν.

Ένα βράδυ καθημερινής περπατώντας στη γνωστή συνοικία έπεσα επάνω στο γνωστό bar που έχουμε δει όλοι να φιγουράρει σε ταινίες και καρτ ποστάλ. Το The Bar. Τόσο απλά. Παραγγέλνεις ένα ιταλικό bitter Ramazzotti για τη χώνεψη, κάθεσαι έξω στα τραπεζάκια και απολαμβάνεις τους περαστικούς να περνάνε σε ένα ατέλειωτο ιταλικό νυφοπάζαρο. Εντελώς η χαρά του τουρίστα. Aλλά καθώς βρίσκεται σε κεντρικό σημείο και η ατμόσφαιρα σε προδιαθέτει θετικά για να καθίσεις, γιατί όχι;